Βέρτης vs Hancock, σημειώσατε δύο

Χτές το μεσημέρι αποφάσισα να κατέβω στο κέντρο της Αθήνας, για να κάνω μερικά ψώνια και να βρώ την ευκαιρία για λίγο περπάτημα. Όταν τελείωσα με όλα τα άλλα που ήθελα να αγοράσω και πρίν καταλήξω στο EverGreen για φαγητό και ξεφύλλισμα της Lifo, που παρεπιπτόντως είχα αρκετό καιρό να διαβάσω, πέρασα από το Public στη πλατεία Συντάγματος. Ήθελα να αγοράσω το cd, του Herbie Hancock, το River: The Joni Letters, που πήρε το βραβείο Grammy, ως το καλύτερο άλμπουμ του 2007 και το καλύτερο σύγχρονο τζάζ άλμπουμ. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η δεύτερη μόλις φορά που ένα jazz άλμπουμ, καταφέρνει να αναδειχθεί αλμουμ της χρονιάς!

O Herbie Hancock είναι ένας καταπληκτικός πιανίστας από τη μια, που μάλιστα ανήκε στο κουϊντέτο του Miles Davis, αλλά και ένας πολύ καλός συνθέτης από την άλλη, που έχει καταφέρει κατά καιρούς να ενσωματώσει στη μουσική του στοιχεία funk, ροκ, soul, αλλά και jazz προφανώς, παράγοντας ένα πολύ ενδιαφέρον καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Μερικές πολύ γνωστές από τις προσωπικές δουλειές του είναι το "Watermelon Man", "Maiden Voyage και το "Contaloupe Island".

Αφού λοιπόν το βρήκα στην αναζήτηση μιάς από τις ειδικές μηχανές που έχει το Public και άκουσα δείγματα από μερικά από τα υπέροχα κομματια του River, απευθύνθηκα σε μια πωλήτρια με κοντό, πολύ ανοικτό ξανθό μαλλί -μάλλον ξεβαμμένο με ντεκαπάζ - και με ομολογουμένως υπέροχο χαμόγελο και της ζήτησα το cd. Η απαντησή της με άφησε άφωνο.. "Δυστυχώς το cd έχει εξαντληθει". Απίστευτο! Ένα τζάζ άλμπουμ στην Ελλάδα του 2008, των εφήμερων σουξέ και των σκυλάδικων είχε εξαντληθεί!! Να ήταν μήπως το βραβείο που έκανε πολλούς να σπεύσουν να το προθηθευτούν; Αλλά και πάλι πόσους πολλούς; Να ήταν ότι το στόκ των δισκοπωλείων ήταν περιορισμένο σε τζαζ άλμπουμς και έτσι εξαντλήθηκε γρήγορα; Αυτές τις σκέψεις έκανα καθώς περπάτησα μέχρι το Vergin, όπου μια μελαχρινή κοπελίτσα με ένα διακριτικό σκουλαρίκι στη μύτη με πληροφόρησε ότι αυτό το cd δεν υπάρχει σε κανένα κατάστημα Vergin και μέχρι το Μetropolis, όπου ένα τυπάκι με ράστα μαλλί και κάπως (επιμελημένα) ατημέλητη εμφάνιση, μου είπε ότι το άλμπουμ εξαντλήθηκε και εκεί! Απίστευτο!

Τι να πώ, μπορεί το γούστο των Αθηναίων (και των Ελλήνων γενικότερα) να έχει κάνει πολλά άλματα προς μια άλλη κατεύθυνση (το πιο πιθανό βέβαια είναι πως όχι!).. και ίσως την επόμενη φορά που θα γνωρίσω κάποια φοιτήτρια, ξέρετε από αυτές που γεννήθηκαν εκεί γύρω στο 90, να μου πεί ότι λατρεύει τον Coltrain και ότι το αγαπημένο της Ελληνικό cd δεν είναι το τελευταίο του Βέρτη (όπως θα έχετε ακούσει νομίζω πολλές φορές), αλλά "Ο Μεγάλος Ερωτικός". Λέτε;