Η ακούσια ιστολογική αποχή μου παίρνει τέλος

Πέρασαν πάνω από 3 μήνες από την τελευταία ανάρτηση μου σε αυτό το ιστολόγιο. Τρείς μήνες κατά τους οποίους έχουν συμβεί τόσα πολλά και τόσο σημαντικά (μεταξύ άλλων οι φωτιές, οι πλημμύρες, μια τεράστια καταστροφή στο περιβάλλον, μια βραχεία προεκλογική περίοδος, οι βουλευτικές εκλογές), που έχω την αίσθηση ότι έλειψα πολύ περισσότερο.. Και εξ’ αιτίας αυτής, της σχεδόν αναγκαστικής, ιστογραφικής - ή ιστολογικής αν προτιμάτε - απουσίας μου δεν θα βρείτε δυστυχώς - ή ίσως ευτυχώς για άλλους - κανένα επίκαιρο σχόλιο σε αυτό εδώ τον τόπο του παγκόσμιου ιστού για τα όσα συνέβησαν αυτούς τους μήνες. Και το χειρότερο - ή ίσως το καλύτερο για άλλους - είναι πως νομίζω ότι είναι αρκετά αργά για να αναφερθώ σε όλα αυτά τώρα, χωρίς να κουράσω όσους θα κάνουν τον κόπο να επισκεφτούν τούτο εδώ το blog.. Οπότε προφανώς θα εκλείπουν και τα ανεπίκαιρα σχόλια για όσα συνέβησαν τότε. Έτσι, θα προσπαθήσω να περιοριστώ μόνο στα λιγότερο σημαντικά που διαδραματίζονται σήμερα και σε όσα θα λάβουν χώρα από εδώ και μπρος, αφήνοντας όλα όσα έγιναν τους προηγούμενους μήνες (ακόμα και όσα θεωρώ εξαιρετικής σημασίας) έξω από αυτό εδώ το ιστολόγιο. Αν τα καταφέρω δηλαδή να αντισταθώ σε αυτή την παράλογη και ίσως υπερφίαλη σκέψη, πως ίσως υπάρχουν και κάποιοι που θα ήθελαν να μοιραστώ μαζί τους τις απόψεις μου έστω και ετεροχρονισμένα..