Για τη γέννηση αυτού του blog: " 'Eναυσμα αναπόδεικτο καλεί τήν πρώτη λέξη,... ανάθεμα ικετευτικό αρτώμενο θα εμπαίξει, τη μάταιη προσήλωση διστατικού πιστού, που αναπολει τη σιωπηλή ακίνητη ικεσία, πρωτού του εννοήματος ματώσουν τα φτερά... ", απόσπασμα από ποίημα του Γ. Βέλτσου

Monday 12 January 2009

Άγρια δολοφονική επίθεση με βιτριόλι εναντίον των δικαιωμάτων των μεταναστών

Η κ. Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι ιστορικός βουλγαρικής καταγωγής με μεταπτυχιακές σπουδές, η οποία αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στην Ελλάδα πριν από 10 χρόνια, ακολουθώντας τα βήματα της μητέρας της. Η βασική αιτία ήταν ο άρρωστος γιος της, που είχε ανάγκη να υποβληθεί σε κάποια επέμβαση. Η μητέρα της Κωνσταντίνας βέβαια είχε εγκατασταθεί στην Ελλάδα αρκετά χρόνια νωρίτερα. Και με πολύ σκληρή δουλειά η κ. Ελένη Κούνεβα κατάφερε να συγκεντρώσει χρήματα για να σπουδάσει τις δύο κόρες της, τη μία νηπιαγωγό και την Κωνσταντίνα ιστορικό. «Έχω δεκαπέντε χρόνια στην Ελλάδα. Αναγκάστηκα να μεταναστεύσω επειδή δεν υπήρχαν δουλειές στη Βουλγαρία. Ήμασταν πολύ φτωχοί. Η Κωνσταντίνα δεν είχε ακόμα τελειώσει το Πανεπιστήμιο. Τα κατάφερε δουλεύοντας και σπουδάζοντας ταυτόχρονα. Τα πρώτα έξι χρόνια ήμουν παράνομη στην Ελλάδα. Μόλις έβγαλα τα χαρτιά μου άρχισα να εργάζομαι ως καθαρίστρια μέχρι το 2006 που με έδιωξαν», λέει η κ. Ελένη. Η αγορά εργασίας οδήγησε ομοίως και την κ. Κωνσταντίνα, μετά την εγκατάστασή της στην Ελλάδα, στον χώρο της καθαριότητας. Συγκεκριμένα εργάζεται σε σε κάποιο ιδιωτικό συνεργείο καθαρισμού.

Δυναμική καθώς ήταν και διαπιστώνοντας την αναγκαιότητα της συλλογικής δράσης για την προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, η Κωνσταντίνα εντάχθηκε στην Παναττική Ένωση Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού (ΠΕΚΟΠ), ανέπτυξε έντονη δράση και εκλέχθηκε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου και γενική γραμματέας του. «Η Κωνσταντίνα είναι αγωνίστρια. Αγανάχτησε από την εκμετάλλευση και μπήκε στο σωματείο για να διεκδικήσει τα δικαιώματα των εργαζομένων», προσθέτει η μητέρα της. «Και εγώ εντάχθηκα στο σωματείο. Είναι το μόνο στήριγμα για την προστασία μας. Η Κωνσταντίνα δεν φοβόταν. Δεχόταν εξώδικα και απειλές για απόλυση αλλά συνέχιζε τον αγώνα της». «Είχε όραμα για τον συνδικαλισμό. Διεκδικούσε τα δικαιώματα των εργαζομένων. Από τις 10 το πρωί μέχρι το μεσημέρι βρισκόταν στο σωματείο και μετά πήγαινε στο παιδί και στη δουλεία της», λέει η αντιπρόεδρος του Σωματείου Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού κ. Βάσω Τσούνη. Οι πιέσεις λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης ήταν αφόρητες. «Με την παραμικρή διεκδίκηση τής έστελναν εξώδικα. Ζητούσαν αφορμή για να την απολύσουν. Μέσα σε έναν χρόνο είχε πάνω από 25 εξώδικα», προσθέτει η κ. Τσούνη. Η Κωνσταντίνα είχε βρεθεί αντιμέτωπη και με τον ρατσισμό. Συνάδελφοί της συνδικαλιστές περιγράφουν ότι σε μια συνάντηση κάποιος από την εργοδοσία τής είπε: «Τι θέλεις εσύ κ*** Βουλγάρα. Πήγαινε στην πατρίδα σου».

Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για την Κων. Κούνεβα και τους συναδέλφους της ήταν εγκύκλιος του υπουργείου Απασχόλησης του 2006, στην οποία πάτησαν οι εργοδότες και μειώνοντας απλώς την απασχόληση κατά μισή ώρα την ημέρα (από έξι ώρες, πεντέμισι) κατάφεραν να μην ασφαλίζουν τους εργαζομένους στην κατηγορία των βαρέων ενσήμων. «Αυτό ήταν και το μεγάλο σημείο τριβής. Μειώθηκαν οι μισθοί μας και τα ένσημα. Οι εταιρείες δεν προσλαμβάνουν εργαζομένους πάνω από 40 χρόνων. Το βασικό μας αίτημα είναι να φύγουν οι εργολάβοι - ιδιοκτήτες εταιρειών καθαρισμού από το Δημόσιο για να σταματήσει αυτό το καθεστώς εκμετάλλευσης. Μιλάμε για εργασιακές συνθήκες τριτοκοσμικής χώρας. Οι εργολάβοι κερδίζουν και οι εργαζόμενοι δεν παίρνουν τίποτα. Δεν τηρούνται βασικοί κανόνες», λένε οι συνάδελφοι της.

Τις τελευταίες δεκαπέντε ημέρες η κ. Κωνσταντίνα Κούνεβα ζει το χειρότερο κομμάτι της ζωής της, στην Εντατική! Κι αυτό γιατί στις 23 Δεκεμβρίου δέχτηκε δολοφονική επίθεση από αγνώστους που της έριξαν βιτριόλι στο πρόσωπο και την ανάγκασαν να το καταπιεί!!! Οι γιατροί της Εντατικής δίνουν μάχη για τη ζωή της καθώς δεν έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο, ενώ από τη δολοφονική επίθεση έχει υποστεί σοβαρές βλάβες στα μάτια και το πρόσωπο καθώς και σε άλλα ζωτικά όργανα από την κατάποση του οξέος. «Η κόρη μου ήταν τόσο παραμορφωμένη που δεν τη γνώρισα. Τι μίσος υπήρχε... Ήθελαν να τη σκοτώσουν. Να της κλείσουν για πάντα το στόμα. Με πονάει η ψυχή μου για όσα έγιναν [...] Οι γιατροί κάνουν ό,τι μπορούν. Πιστεύω μέσα μου ότι θα πάει καλά. Μου είπαν ότι η διαδρομή θα είναι δύσκολη», λέει η μητέρα της.

Το ανατριχιαστικό αυτό περιστατικό αναδεικνύει με τραγικό τρόπο διάφορα γεγονότα τα οποία οι περισσότεροι ενδεχομένως αγνοούσαμε. Καταρχάς, τις απαράδεκτες και τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας που επικρατούν για τους εργαζόμενους στις εταιρείες καθαρισμού. Επιπλέον, το γεγονός πως όχι μόνο το κράτος ανέχεται την βάναυση εκμετάλλευση των εργαζομένων των εταιριών καθαρισμού, αλλά ταυτόχρονα εκμεταλλεύεται και το ίδιο αυτή την απαράδεκτη κατάσταση αναθέτοντας σε εταιρίες που δρουν κατ’ αυτό τον τρόπο τον καθαρισμό κτηρίων διαφόρων δημοσίων υπηρεσιών. Και το χειρότερο, πως κάποιοι – δύο άτομα σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία – μπορούν, για οποιονδήποτε λόγο, να επιτίθενται με τόση αγριότητα και μίσος εναντίον μιας σκληρά εργαζόμενης μετανάστριας και μητέρας!!

Όμως, επειδή οι - αυτονόητες και απαραίτητες - αναρτήσεις σε ιστολόγια, καταγγελίες σχετικά με το θέμα και δηλώσεις συμπαράστασης στην κ. Κωνσταντίνα Κούνεβα και την οικογένειά της δε αρκούν, είναι επιβεβλημένο να περάσουμε και σε πράξεις. Και μια από αυτές θα μπορούσε να είναι η συνεισφορά όσων περισσότερων χρημάτων μπορούμε στο λογαριασμό που έχει ανοιχθεί για την οικονομική ενίσχυση της κ. Κούνεβα:

5012 019021 277 Τράπεζα Πειραιώς

DECHEVA ELENA KUNEVA KOSTADINKA NIKOLOVA.

Παρατήρηση: Στοιχεία αντλήθηκαν από άρθρο της ιστοσελίδας tanea.gr

Πρόσθεσε στο Cull.gr

buzz it!

2 comments:

Anonymous said...

Είναι ανατριχιαστικό το γεγονός ότι ξαναγίνονται της μόδας οι επιθέσεις με βιτριόλι που ήταν τόσο δημοφιλείς τις δεκαετίες 70 -80 με θύματα κυρίως γυναίκες. Επίσης είναι ιδιαίτερα λυπηρό το ότι πυκνώνουν οι επιθέσεις ενάντια μεταναστών που τολμούν να αγωνίζονται για κάτι παραπάνω από την επιβίωση ακόμη κι αν αυτό αφορά στοιχειώδη δικαιώματα. Προφανώς η οικονομική ενίσχυση είναι σημαντική αλλά εξίσου σημαντικό είναι περιπτώσεις σαν κι αυτή να γίνονται γνωστές στο ευρύ κοινό, ώστε να υπάρξει, όσο ουτοπικό κι αν ακούγεται, κάποια αντίδραση..

Charalambos K. said...

Γειά σου Ελένη μου.

Η οικονομική ενίσχυση είναι εξαιρετικά σημαντική πράξη, γιατί αφενός η οικογένεια έχει μεγάλη ανάγκη για χρήματα και αφετέρου διότι με αυτό τον τρόπο στεκόμαστε εμπράκτως δίπλα στην κ. Κουνέβα και απέναντι στους αχαρακτήριστους επίδοξους δολοφόνους της και επίδοξους δολοφόνους των δικαιωμάτων των μεταναστών. (Τών όποιων στοιχειωδών - δυστυχώς -δικαιωμάτων απολαμβάνουν αυτοί οι άνθρωποι στην Ελλάδα..)

Πάντως για να είμαστε δίκαιοι η κοινωνία των πολιτών αντιδρά και μάλιστα δυναμικότατα και εμπράκτως. Δεν είμαι αμελητέο αυτό..